Artık benim için klasikleşmiş olan, çok önceden yazılması gereken ama sürekli ertelenen bir diğer yazımdan merhabalar efenim.. Bugün kitap yorumu yapmaya karar verdim. Öyle çokta iyi yaptığım bir şey değil ama yine de yazıyorum işte.. Hiç kuşkusuz favori kitaplarda zirvedeki konumunu koruyan Harry Potter serisinin yedinci kitabı olan Lanetli Çocuk bugün ki konuğumuz. Kendileri çocukluğumun favori sinema filmi olan ve ergenliğinin vazgeçilmez parçası olan, ayrıca fantastik kurguyla haşırneşir olamama olanak sağlayan güzide serinin son kitabı. Önceki kitapların aksine hikaye türünde değilde, tiyatro türünde yazılan Lanetli Çocuk, tek oturuşta rahatlıkla okuyabileceğiniz bir eser. Yanlış hatırlamıyorsam eğer kitaplaştırılmadan önce zaten tiyatro olarak sergilenmiş ve daha sonrasında kitaplaştırdı.

Serinin bu kitabının konusunda ise baş kahramanlarımızın çocuklarını ele alıyor. Serinin son kitabını okuduğuysanız eğer, kitabın son bölümünde on dokuz yıl sonra King's Cross İstasyonundaki Hogwarts Expess'in bulunduğu 9 ¾ peronunda geçiyordu. Harry Potter çocuklarını Hogwarts'a gitmeleri için tren istasyonuna gelmişti. Lanet Çocuk'ta tam olarak bu sahneden başlamakta ve bu seferki maceraları ise Harry Potter'ın küçük oğlu Albus Severus Potter ve Draco Malfoy'un oğlu Scorpius Malfoy yaşamaktadır. En az babalarının atıldığı maceralar kadar inanılmaz ve bir o kadar ilginç maceralara atılıyorlar. Kitabı okurken çoğu zaman serinin eski kitaplarını anımsayıp buruk bir mutluluk hissettim. Adeta torunummuşcasına olan bu kitabı bir solukta okudum. Kitaba dair çok şey anlatarak büyüsünü bozmak istemiyorum. Harry Potter serisini seviyorsanız kesinlikle okumanızı temmeni ettiğim bir kitap. Bir sonraki yazımda görüşünceye kadar, esen kalın..

melle. rêveur